WOPR WOJEWÓDZTWA ŁÓDZKIEGO
  HISTORIA
 
HISTORIA RATOWNICTWA W POLSCE
Od dawien dawna ludzie udzielali sobie nawzajem pomocy w sytuacjach krytycznych, w tym także ratując tonących. Na ziemiach polskich pierwsza wzmianka o organizacji udzielającej pomocy innym pochodzi z roku 1604, kiedy to powstał w Sandomierzu nad Wisłą klasztor wraz ze szpitalem niosący pomoc ofiarom Wisły. W późniejszych wiekach zaczęły powstawać w poszczególnych państwach różnorodne organizacje i towarzystwa niosące pomoc tonącym. Tendencja ta nie ominęła także ziem polskich będących pod zaborami. W 1898 r. w Kaliszu powstało Cesarskie Towarzystwo Ratowania Tonących, a w roku 1901 w Warszawie działało już Petersburskie Towarzystwo Ratowania Tonących. Obydwie wymienione organizacje z uwagi na swój społeczny charakter działania można uważać za prekursorów obecnego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.
 
Po odzyskaniu niepodległości w Polsce dynamicznie rozwijał się sport pływacki, w ramach którego działało także ratownictwo wodne. W 1962 r. z inicjatywy min. prof. Witkowskiego z AWF w Warszawie,   na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, powołano do życia specjalistyczną organizację pod nazwą Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (WOPR). Po wielu przeobrażeniach związanych często ze zmianami administracyjnymi w Polsce, obecnie organizacja ta działa w jednostkach terenowych (miejskich, powiatowych czy rejonowych) mających osobowość prawną, które zrzeszone są w szesnastu wojewódzkich WOPR. Te z kolei zrzeszają się w ogólnopolską organizację ratowników, która koordynuje całokształtem działalności nakierowanej na ratowanie życia. Oprócz poczynań związanych bezpośrednio z udzielaniem pomocy tonących WOPR prowadzi także działalność prewencyjną polegającą na nauce pływania, pokazach ratowniczych , szkoleniach z zakresu ratownictwa. Na mocy uprawnień nadanych rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 2002 r. WOPR uprawniony jest do kontroli ośrodków wodnych na terenie swego działania w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących zapewnienia "bezpieczeństwa osób ... pływających, kąpiących się i uprawiających sporty wodne" oraz występowania do organów administracji samorządowej o nakazanie usunięcia zagrożeń, jak również wstrzymanie eksploatacji albo zamknięcie obiektów lub urządzeń.
 
Organizacja WOPR ma podział hierarchiczny. Dzieli on ratowników pod względem zdobytych umiejętności i uzyskanych uprawnień. Każdy ratownik rozpoczyna swą karierę od tego samego punktu tj. od uzyskania uprawnień młodszego ratownika. Kolejne stopnie wtajemniczenia to ratownik WOPR oraz starszy ratownik WOPR. Najlepsi ratownicy pragnący szkolić innych mogą uzyskać uprawnienia instruktora ratownictwa. Uwieńczeniem kariery ratowniczej jest uzyskanie stopnia instruktora-wykładowcy. Od 2009 ratownicy posiadający stopień ratownika WOPR oraz uprawnienia medyczne zgodnie z ustawą o państwowym ratownictwie medycznym (tzw.KPP) mają możliwość uzyskania stopni zawodowych uprawniających do pracy na  basenie, na wodach śródlądowych oraz nad morzem. Pisząc o ratownictwie wodnym należy wspomnieć, że czerpie ono potrzebne umiejętności z innych dyscyplin wodnych, jak np. żeglarstwo, nurkowanie, motorowodniactwo, pływanie sportowe. Należy zauważyć, że im wyższy stopień wtajemniczenia w ratownictwie, tym bardziej potrzebne są uprawnienia z innych dziedzin związanych z wodą.
 
Organizacje krajowe zrzeszają się w międzynarodowe organizacje ratownicze. WOPR w 1970 został przyjęty do Międzynarodowej Federacji Ratownictwa i Sportów Użytkowych (FIS), a w 1994 r. został z urzędu (jako członek FIS) członkiem ogólnoświatowej organizacji - International Live Saving (ILS), składającej się z czterech federacji regionalnych (Afryka, Azja, Europa oraz Australia z Oceanią), a następnie z organizacji lub federacji krajowych. W ramach ILS dokumenty stwierdzające poszczególne umiejętności i zdobyte uprawnienia w krajach członkowskich honorowane są na zasadach wzajemności.

HISTORIA WOPR WOJ. ŁÓDZKIEGO
W 1999 r. nastąpiła zmiana podziału administracyjnego kraju. W miejsce dotychczas istniejących 49 województw powstało 16 nowych dużych województw. Przeobrażeniom uległa także struktura organizacyjna WOPR. Dotychczas istniejące jednostki wojewódzkie przekształciły się w jednostki terenowe (WOPR woj. sieradzkiego i piotrkowskiego) lub zostały rozwiązane (WOPR woj. łódzkiego i skierniewickiego). Powstały także nowe jednostki terenowe z osobowością prawną ( Okręgowe WOPR w Rawie Maz., Powiatowe WOPR w Tomaszowie Maz., Pabianickie WOPR, Zgiersko-Łęczyckie WOPR, Powiatowe WOPR w Radomsku. Dnia 26 stycznia 2002 roku odbył się zjazd, który powołał WOPR Województwa Łódzkiego.         
W 2004 do struktur wojewódzkich dołączyło Łódzkie WOPR, w 2005 Kutnowskie Powiatowe WOPR i Powiatowe WOPR w Bełchatowie, w 2006 WOPR Oddział w Skierniewicach.
Po piecioletnim okresie działalności 24.11.2007 odbył się w Łodzi  II Zjazd Sprawozdawczo-Wyborczy WOPR Woj. Łódzkiego. 
W 2009 do struktur wojewódzkich dołączyło Zduńskowolskie WOPR, w 2011 Powiatowe WOPR w Opocznie.
W dn.3.06.2012 odbył się III Zjazd WOPR Woj. Łódzkiego. 

 
W 2015 do struktur wojewódzkich dołączyło WOPR Powiatu Łaskiego.
W 2017 wykluczono ze struktur wojewódzkich Powiatowe WOPR w Bełchatowie oraz Powiatowe WOPR w Kutnie w związku z zakończeniem przez nich działalności.
 
W dn.30.09.2017 odbył się IV Zjazd WOPR Woj. Łódzkiego.
     
 
   
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja